آیت الله مجید جعفرى تبار (دام عزّه) در سال 1340 هجرى شمسى در شهر مقدس قم در خانوادهاى روحانى چشم به جهان گشود و ایشان که نوه دختری شهید محراب حضرت آیت الله صدوقی(ره) می باشند، از همان خردسالى تحت تربیت پدر بزرگوارشان مرحوم آیت الله حاج شیخ محمود جعفرى تبار (ره)، خواندن قرآن را آموختند.
ایشان قرائت و تحقیق مصطلح قرآنى را از سن 10 سالگى آغاز نموده و انس و ممارست زیاد با آیات و کتب تفسیرى باعث شد تا بتواند کل قرآن کریم را با 20 روایت 14 روایت مشهور و 6 روایت غیر مشهور حفظ نماید. آیت الله جعفرى تبار در زمینه تفسیر، علوم و معارف قرآنى، صاحب آثار متعددى می باشند و همین احاطه به علوم قرآنى باعث گردیده است تا سبک زیباى تلاوت ایشان مبتنى بر «تطابق لحن با معنى» استوار گردد. تسلط ایشان بر معنای و اجرای تطبیقی آن با دستگاهها و الحان موسیقایی، شنوندگان تلاوتهای ایشان را به درک عمیقترى از آیات الهى نایل می گرداند. تأثرپذیری شدید مستمعین در جلسه تلاوت آیات آخر سوره بقره که در شب شهادت حضرت على(ع) مصادف با چهلمین شب درگذشت پدرشان، اجرا شده است، تأیید کننده این مطلب می باشد.
ایشان طی سالهای اخیر با اهتمام به توصیه پدر بزرگوارشان بر انجام استخاره، با بیش از یکصد خط تلفن، پاسخگوی مراجعات متعدد تلفنی از سراسر ایران و دیگر کشورها بوده اند. گویایی و راهگشا بودن استخاره های ایشان، نشان از تخصص و تبحّر وصف نشدنی معظمٌ له دراین امر می باشد.
به نقل از وبلاگ علاقمندان آیت الله جعفری تبار - لینک ......................................................................